Je hebt waarschijnlijk wel een favoriet verhaal. Eén die altijd goed gaat, fijn voelt, lekker valt bij je publiek. Maak het jezelf nu eens niet gemakkelijk dit jaar: gooi dat goede, fijne, lekkere verhaal deze week eens helemaal om.
Lang leve het spelen met mijn verhalen
Ik heb het al vaker gedeeld: ik vind het harde werk aan een verhaal erg leuk. Tegelijkertijd moet ik me er ook toe zetten om te oefenen. Maar als ik dan een inval heb, die mijn verbinding met het verhaal vergroot, dan kan ik juichend in de kamer staan.
Letterlijk dus hé?
Ik had pas een dag coaching met een groep verhalenvertellers. We werkten aan een korte scene en kregen opdrachten om binnen die scene zoveel mogelijk te variëren.
Vertel het eens snel, was de opdracht. Of vertel twijfelachtig. Vertel het eens verdrietig.
De ideeën die toen geboren werden! Soms lag ik in een deuk en soms was ik tot tranen geroerd. Kleine wijzigingen maken soms een wereld van verschil.
Nu daag ik jullie uit in deze eerste week van het nieuwe jaar: pas één van deze 3 veranderingen toe op je meest favoriete vertelling.
Gooi de verhaalstructuur helemaal om
Als het goed is, ken je de structuur van je verhaal van haver tot gort. De exposito, je motorisch moment, de climax (of hoe je het allemaal noemt).
Nu wordt de uitdaging in het nieuwe jaar: gooi het eens helemaal om.
Het hoeft geen goed verhaal te worden, doe het gewoon voor de oefening.
Wat gebeurt er als je begint met de afloop? Bij de jager die de buik van de wolf opensnijdt? Wat moet je doen om toch de climax nog spannend te laten zijn? Welke tussenzinnetjes ontstaan er?
Wijzig de emotie
Ik noemde de voorbeelden al: wijzig de emotie in een scène eens helemaal.
Begin ontzettend boos aan je verhaal. Er is vast wel iets waar jouw Roodkapje enorm pissed over kan zijn: ze moet alweer naar grootmoeder, de mand met koekjes is te zwaar en moeder liep weer te zeuren over op het pad blijven.
Of verdrietig.
Ze mocht niet op de Playstation. Dat mag ze sowieso veel minder vaak dan haar broer. En ze moest weer met die koekjes op pad. Hoe wordt het verhaal dan?
Wijzig je vertelperspectief
Eén van mijn eigen favorieten. Hoe beleeft moeder die lange radiostilte van Roodkapje? Wat doet ze allemaal in die tijd? En luistert ze geduldig naar het bizarre verhaal als de jager Roodkapje en grootmoeder thuis aflevert? Een nieuw perspectief op je verhaal kan zo ontzettend veel ruimte geven.
Een nieuw jaar, nieuwe inzichten. Pak het gewoon bij de lurven. Uit mijn vaste vertelling stappen, helpt mij altijd.
Gooi de zaak dus maar eens helemaal om. Of vind je dat eng? Misschien gewoon teveel werk? Niet nodig, want goed is goed? Laat het hieronder weten.
Hoi Raymond, bedankt voor dit artikel. Het is inspirerend en goed om verhalen weer eens anders te bekijken. Verfrissend. Aan de slag, dus!
Dank je Hans. Zo dacht ik er ook maar over 🙂