Ik ben lid van twee vertelkringen. Ik zou geen van die twee willen missen. Sterker nog: ik raad elke verhalenverteller aan om bij een kring te gaan. Waarom? Ik geef je 3 redenen die voor mij belangrijk zijn.

#3 Een vertelkring is meestal gewoon gezellig

Misschien zit je niet verlegen om nog meer vrienden of kennissen, maar ik vind het heerlijk: een avond doorbrengen met gelijkgestemden. Kop koffie of thee, daarna iets sterkers, delen over je ontwikkeling en twijfels en horen hoe het met de anderen gaat. De vertelkringen zijn voor mij een fijne uitbreiding van de kennissenkring. En dat is vrijwel altijd goed. Ik kijk ernaar uit die 4, 5 of 6 andere vertellers eens in de zoveel weken te ontmoeten. En zoals het ook met oude vrienden gaat: soms tref ik ze maar twee keer per jaar, en dan is het ook gewoon goed.

#2 Ik leer net zoveel van anderen als zij van mij

Mijn vertelkringen bestaan uit mensen die net zo goed feedback kunnen geven als ontvangen. Dat is belangrijk. Het brengt mij niet verder als anderen of ikzelf alleen commentaar kunnen geven en niks kunnen incasseren. In de kringen houden we dat evenwicht goed in de gaten. En dan ontstaan er mooie dingen. Ik heb verhalen zien ontstaan, die ik een jaar later heb teruggezien in voorstellingen. En die verhalen waren altijd beter geworden door onze opmerkingen. Ook mijn verhalen. Soms is het moeilijk om mijn lievelingen los te laten, maar het publiek bepaalt of mijn verhaal goed is of niet. En vertelkringen zijn mijn meest kritische publiek. Daar leer ik zoveel van!

#1 Een vertelkring maakt vertellen minder eenzaam

Laten we het maar erkennen: verhalen vertellen is een eenzame bezigheid. Niet tijdens een voorstelling, natuurlijk. Dan is er publiek. Na afloop krijg ik dan complimenten of stellen mensen vragen. Of niet 🙂 Maar de echte eenzaamheid van de verhalenverteller ligt in de voorbereiding. Het zoeken en bewerken van een verhaal, het schuren, passen-en-meten om er een goede structuur in te krijgen. De zware arbeid om dialogen bij te schaven. Dat doe ik vrijwel altijd alleen. Eerlijk gezegd ken ik geen andere manier. Dan is het heerlijk om mijn ideeën te toetsen bij anderen. Behalve dat ik daarvan leer, doet het me ook goed om te delen waarmee ik bezig ben, om te weten dat ik dit niet alleen doe. In feite zijn we gewoon roedeldieren. Ik wil ook tegen iemand aankruipen die net zo houdt van verhalen als ik. De vertelkring is daarvoor een prachtige middel.

Daarom adviseer ik iedereen die verhalen vertelt om lid te worden van een vertelkring. En bevalt-ie niet, zoek dan snel een andere. Of start er zelf één. Zo vond ik gelijkgestemde verhalenvertellers en die bestaan vast ook ergens voor jou.